dinsdag 18 december 2007

Giovanni: 'Rune en Daan in boekvorm'

Vandaag werd in Anderlecht het boek 'Daan, samen met zijn mama en papa' voorgesteld. De hoofdrol wordt vertolkt door, jawel, ons Daantje. Bijrollen zijn weggelegd voor Rune en ook een beetje voor onszelf. Auteur-illustrator Liesbet Slegers maakte er een pareltje van. Het initiatief voor dit boek ging uit van Nutricia en Uitgeverij Clavis. Het peuterboekje verschijnt zowel in het Nederlands als het Frans.

Het moet zeker een zestal maanden geleden zijn toen Els me vertelde dat ze meegedaan had aan een wedstrijd op de website van Nutricia-Olvarit. Men vroeg er, vertelde ze me toen, om de ultieme tip mee te delen waarmee je met je kinderen tot quality-time kwam. Na enkele maanden en 1800 inzendingen van mama's en papa's kreeg Els een telefoontje dat we als hoofdprijswinnaars waren gekozen met onze tip. We konden het nauwelijks geloven.

Wat onze tip was ? 's Zomers de tent opzetten, er met een stapel boeken in kruipen, uit die boeken voorlezen, of zelf lezen, en vervolgens het licht uitknippen en overnachten in de eigen tuin. We deden het al een tijdje eigenlijk, zelfs toen er nog geen kinderen waren. Wie had gedacht dat dit ons ooit een prijs zou opleveren.

En... wat de hoofdprijs was ? Een gloednieuw boek waarin onze jongste spruit en de overige gezinsleden een hoofdrol zouden spelen. Als boekenliefhebbers is dat natuurlijk het ultieme cadeau !

Vandaag vond dus, zoals gezegd, in Anderlecht de persconferentie plaats waarop het boek zou worden voorgesteld. We werden er bijzonder hartelijk ontvangen, maar de verrassing, het boek zelf, werd tot het einde bewaard. Sprekers waren Lourens Boland Van Olvarit-Nutricia, Philippe Béague (psycholoog en psychoanalist en voorzitter van de Association Françoise Dolto) en Wendy Bosmans, beter bekend als de Supernanny. Hoofdthema van de voormiddag was - voor zover ik het goed heb begrepen met twee kleine kindjes aan mijn zijde - dat Olvarit bekommerd is om voeding én om opvoeding. Dat ouders over beide veel vragen en twijfels hebben en daarop pasklare antwoorden verwachten. Ik vond het een eerlijk en bovendien interessant uitgangspunt voor een bedrijf om zich op deze manier te profileren, en... wat meer is, om omtrent deze problematiek een educatief boekje uit te geven. We kunnen er allemaal wel bij varen.

Auteur Liesbet Slegers - gekend van onder meer de reeks 'Karel' en 'Kaatje' en uitgever Sigrid Werck van Clavis stelden er het lieflijke boekje voor. Voor Liesbet was het naar het schijnt de eerste keer dat ze een papa met een bril tekende. Voor de tekeningen van onze gezinsleden baseerde ze zich op telkens één enkele foto. Fraai werk. Ondanks de gestileerdheid is iedereen bijzonder herkenbaar. Grappig detail: in de Franse versie heten Daan en Rune Daniel et Robert. Alsof we onze eigen Suske en Wiske in huis hebben, onze Bob en Bobette. Schattig !

Rune is trots. Hij heeft vandaag het boekje voorgelezen - what's in a name ? - aan al wie het horen wil. Uiteraard zijn we ook fier, en - toegegeven - het boekje streelt onze ijdelheid. Daantje zal er pas later volop van kunnen genieten. Maar dat hij er zal van genieten, weten we nu al met grote stelligheid !

Het hartverwarmende boekje 'Daan, samen met zijn mama en papa' is vanaf begin januari 2008 te verkrijgen in de boekhandel voor 8,95 euro.

Op de foto: Rune, mama en papa in het gezelschap van Liesbet Slegers die één van haar originele tekeningen voor het boek toont. Hoofdrolspeler Daan deelde op het moment dat de foto werd gemaakt handtekeningen uit. In zijn dromen.

dinsdag 4 december 2007

Giovanni: 'Paula'

Gisteren, Leuvenseweg in Brussel. Achterkant van de senaat.
De beveiligde deur wil niet mee.

 - 'Moet je binnen zijn, jongeman ?'
- 'Ja, mevrouw', zeg ik. Ze is 82 maar ziet er minstens tien jaar jonger uit. Ik toon haar mijn legimitatie. Mevrouw haalt haar badge uit haar portemonnee. Tegelijk vallen er enkele eurocenten uit. Ik raap ze op.
- 'Alstublieft, mevrouw !'
- 'Ga maar éérst door die verdomde draaideur', zegt ze. 'An-de-re rich-ting !'
We lachen.
- Weet u toevallig waar zaal L is', vraag ik.
- 'Aan het einde van de gang. Volg me maar, ik moet er trouwens ook zijn.'
Oef, gerustgesteld, want ik ken hier mijn weg niet.

Op het einde van de gang staan heel wat gewichtige dames en heren te keuvelen, tweetalig. Hoofd omhoog.
- 'Goedemiddag samen, comment allez-vous ?
- 'Ik fait beau aujourd'hui maar 't heeft vannacht nogal huis gehouden, n'est-ce pas ?'
Mevrouw kust ze allen op de wang.

Uiteindelijk keert ze terug.
- 'U wacht ook nog, mijnheer ?'
- 'Ja', zeg ik.
- 'U werkt hier ?'
- 'Ja, voor senator Anthuenis.'
- 'Ah zo !'

 Een plechtige man in een staatspak opent een dubbele deur.
- 'Er ies een dubbele boekink kebeurd voor zaal L', kondigt hij af. 'De reünie voor de oud-senatoren heeft plaats in zaal K, de cadeaux Saint-Nicolas voor de medewerkers van de messieurs senateurs likken klaar in zaal L.'
- 'Oh, u bent hier voor Sinterklaas', zegt de kranige dame.
- 'Ja,' zeg ik. Het klinkt een beetje beschaamd.
- 'Hoe oud zijn de kinderen ?'
- 'De oudste is drie en de jongste tien maanden. Ze heten Rune en Daan.'
- 'Prachtig, toch ? U beleeft vast evenveel plezier aan de Sint als uw kinderen.'
- 'Zeker !' antwoord ik.
- 'Neemt u me niet kwalijk, onze reünie begint zo meteen, mijnheer. Maar... hoe was uw naam eigenlijk ?'
- 'Giovanni. Giovanni Van Avermaet.'
- 'Ik ben Paula Sémer, het was bijzonder fijn om met u kennis te maken.'

zaterdag 1 december 2007

Giovanni: 'Leterme'

Ik heb het niet zo voor politici die ook nog geitenhoeder zijn, en die daarbovenop elke avond een Westvleteren drinken.
Waar ik het meer voor heb, zijn mannen die én politicus zijn, én geitenhoeder en die me elke week op een bakske Westvleteren traktéren.

Dik gezaaid zijn ze niet...