Giovanni: 'Politiek kan ook leuk zijn'

Zelden zo gelachen als vandaag met de debatten in de federale kamer over de komst van Michel Daerden naar de federale regering.

Prijs van de dag gaat naar Bruno Tobback voor volgende quote: 'Mijnheer van Rompuy, u bent niet langer eerste minister van een regering maar van een duiventil. En wat er vandaag op uw duivenkot is geland is niet meteen afkomstig van de vlucht uit Barcelona !'

Giovanni: 'Het geheim van de uienoogst'

Vandaag hebben we de uien geoogst. Erwten, nieuw patatjes, courgetten, augurken, komkommers, sla, spinazie en een eerste gerijpte tomaat hadden we al gehad.

Ze zijn een pak groter dan vorig jaar, die uien. De sjalotten ook. De rode uien oogsten we pas morgen, dus dat is nog even afwachten.

Toch zijn we erachter gekomen wat het geheim is achter deze uitzonderlijke oogst.

U bent benieuwd, zie ik !

Wel , het is de mest van nonkel Willy.

Nonkel Willy's mest !

Lach niet, nonkel Willy heeft heel wat duiven, hij melkt ze zelfs. De diertjes produceren straf spul. Het is voor ons altijd een beetje afwegen. Bemesten okee, maar de jonge groenten mogen ook niet verbranden.
Dit jaar is het resultaat dus uitzonderlijk. De foto hierboven en de eerste hieronder tonen de uien, de onderste foto onze sjalottenoogst van 2009. Morgen nieuws over de zoete rode ajuinen !

Alleszins, daar kunnen we weer een jaar mee voort !

Roekoe !

Giovanni: 'Voederend zwaluwtje gekiekt'

Ook onze zwaluwen liggen dus met 'jongskes'.
En ze zijn volop aan het voederen. Niet gemakkelijk om dit te fotograferen, de vogels zijn razendsnel, schuw en hun nest hangt op ongeveer 10 meter hoogte. Bovendien voederen ze enkel bij het schemerdonker. Maar zie, hieronder toch een kiekje. Met dank aan mijn Nikon !

Els: 'Rune's nieuwe kamer'

Woensdag is Rune vijf jaar geworden.
Het heeft zolang geduurd alvorens hij zijn eigen kamer op zolder heeft gekregen.
Ja, het heeft inderdaad heel wat voeten in de aarde gehad. We hadden altijd wel wat anders te doen.
Een aannemer zorgde eerst voor de wanden, en voor de dakvensters. Er moest nog extra electriciteit worden gelegd. En daarna moest er nog geschilderd worden en laminaat gelegd.
Dat laatste heeft Vannie deze week gedaan.

Rune is enorm trots.
Gisteren sliep hij er voor het eerst. Toen ik nog eens bovenkwam lag hij glunderend rond te kijken.

En wat hij niet weet: in de laatste oorlog hebben er Engelse piloten verbleven. Hun zuurstofmaskers hebben we enkele jaren geleden teruggevonden, toen we voor het eerst aan de zolder begonnen te werken.
Niet verwonderlijk, het huis dateert uit de jaren '30.

Giovanni: 'Bospark, Puyenbroeck en Mega Mindy'

De vakantie is voor de kinderen toch altijd een beetje verwennen.
Tijdens het schooljaar worden ze ook opgevangen door pépé en oma, en bompa en mitjen - geraak er maar aan uit -, maar in juli en augustus wordt er blijkbaar toch een tandje bijgestoken.

Vorige week mochten nichtje Kyara en onze Rune al twee keer ravotten in het Bospark in Lokeren. Een voltreffer, jaar na jaar, want ze amuseren er zich altijd kostelijk. En pépé's - en verleden donderdag ook papa's - trappistjes zijn er spotgoedkoop.

Vandaag trokken pépé en ik richting Puyenbroeck. Wacht è bèke in de volksmond. Met Rune en Kyara Bobbel. Nichtje en Kozijn amuseerden er zich kostelijk. Alleen papa zal morgen stijf zijn van hen ettelijke keren naar de hoogste glijbaan te dragen waar ze eigenlijk nog drie jaar te jong voor waren.

Oh ja, deze week kregen we telefoon:
" 't Schijnt dat Rune dolgraag de nieuwe film van Mega Mindy in de cinema wil zien ?"
't Was het eerste wat we er van hoorden.
Tegenpruttelen had geen zin, dat beseften we.
Woensdag gaat Rune dus met Bompa Kodak naar de film van Mega Mindy. Dat Rune zich gaat amuseren staat buiten kijf. Maar of Bompa Kodak zich echt zal moeten opofferen is een andere vraag, :)

Nog deze uitsmijter.

Rune en Kyara moesten vandaag naar het toilet in Puyenbroeck.

Ze kunnen al goed hun plan trekken, maar toch heb ik hen naar de toiletten begeleid. Daar wachtte ik even op hen.

Wat een belevenis !

Tegelijk zat daar toch wel één of ander onbeleefd sujet naast hen op het toilet, zeker !

Ik vermoed dat de dagschotel hem in het restaurant misvallen was.

De provincie zal ter gelegenheid van '40 jaar Puyenbroeck' met veel geld over de brug moeten komen om dat klank- en lichtspel te evenaren !

Els: 'Runes verjaardagsfeestje voor de klasgenootjes'

Rune heeft afgelopen woensdag zijn verjaardagsfeestje gevierd. Hij keek er weken naar uit en de avond voor het feestje kon hij zelfs de slaap niet vatten.
Woensdag was het zo ver. 's Middags ging ik Rune halen bij mijn schoonouders, oma vroeg of ze eens mocht komen kijken als het feestje bezig was. Goed zeg, waarom niet. 'Mag ik dan ook wat spelletjes doen met de kinderen?' klonk het. Oma is nog kleuteronderwijzeres geweest.
'Tuurlijk', zeg ik.
Zelf had ik een muzikaal pakket in elkaar geknutseld met opdrachten en daarna vrij spel. Vannie zou pannekoeken bakken. Maar daarmee krijg je een namiddag niet gevuld, dus was ik wel blij dat oma vanalles had voorbereid.
De kinderen zelf hebben een hele middag gegierd, de tijd van hun leven gehad, zijn kletsnat geweest van door de waterrups de lopen, hebben een volle puntenkaart verdiend en zijn moe en voldaan naar huis gegaan.
Oma en ik hebben ons de hele middag rot geamuseerd en volgend jaar mag oma, wat mij betreft, alvast terugkomen.
Eén ding vraag ik mij nu nog af: 'Wie heeft er zich het meest geamuseerd?'

Giovanni: 'Onze oudermeesjes'

Niet dat ik nu opeens carrière wil maken als een derderangs David Attenborough, maar ik ben er vandaag in geslaagd de oudermeesjes die in ons nestkastje wonen te fotograferen.
Heel moeilijk was dat niet want ze zijn een hele dag druk in de weer. Uur na uur brengen ze wormpjes en ander voedsel naar de jonge kroost. Tegelijk houden ze het kastje proper door de uitwerpselen van de jonge meesjes in het veld te droppen.
Geniet ervan !

Giovanni: 'Filmpje van een duik'

Voor wie dit groter wil bekijken en alle gezichtsexpressies duidelijk wil zien, klik gewoon op de één van de drie fotomontages.

Giovanni: 'Pépé's hortensia's'

Vorig jaar vroeg pépé het ons meermaals: 'De hortensia's staan in bloei. Snij er maar een paar af voor in huis, in een vaas.'
We moesten er vandaag aan terugdenken, nu pépé-van-naast-de-deur er niet meer is, maar zijn bloemen blijven bloeien.



Vandaar dat ik vandaag uit dankbaarheid het tekstje herneem dat ik de dag na die noodlottige paasmaandag 2009 voor zijn doodsprentje schreef.


Steeds langer werden ze, de winters. En toch ging je bij het botten van de eerste bloesems van ons heen, moedig en helder.
Een zomers stapje in de wereld – dasje goed, jasje goed –, het zit er niet meer in. Daar heeft jouw adem, die al geruime tijd niet mee wou, eigengereid over beslist.
Bij het botten van de eerste bloesems ging je van ons heen, in vrede met jezelf, in vrede met je naaste familie. Jouw taak is volbracht. Kind en kleinkinderen heb je in een rechte baan naar een prachtige en comfortabele toekomst gelanceerd. In die mate dat je er zelf niet zelden zaken moest voor ontberen.
Jouw laatste gebaar, de laatste vuist die je maakte bij het botten van de eerste bloesems hebben we begrepen. We zullen je werk voortzetten, dat zijn we aan jou verplicht.
We zullen jou - vader, pépé, Marcel - herinneren, niet in sombere dagen, wel in de stralende zon, hoe je was toen je alles nog kon.

Giovanni: 'Welkom, huiszwaluwen'

Ook in 2009 mogen we een koppeltje huiszwaluwen verwelkomen onder onze dakgoot.
Een wit beklede dakgoot uiteraard, want huiszwaluwen wonen niet onder eender welk kleur. Dat moet juist zijn. Een beetje naar de mode, liefst.
Helemaal zeker zijn we niet, maar aan de uitwerpselen onder het nest te oordelen, zijn er al jonge zwaluwen. Een goede graadmeter, leert ons de ervaring.
g