De Huiveldse velden door, richting Durmen, Durme over, E17 onder en vervolgens via Molsbroek, Buylaersmeersen en Verloren Bos naar de eindbestemming.
Af en toe trekken we er eens een sprintje uit.
Dan speelt Rune nonkel Greg, Daan wordt door Rune tot Trom Bone gebombardeerd - held van de kempen en, wat weinigen weten, de hafabra-wereld. Ikzelf heb niet te kiezen. Als Rune zegt dat je Gilbèèèir bent, heb je geen andere keuze dan je lot te dragen. Willens nillens en waardig.
Meestal wint nonkel Greg. Tenzij factoren buiten zijn wil om roet in het eten gooien. 'Nu ben ik echt wel nonkel Pech', klinkt het dan.
Soit.
In het Molsbroek staat er een bord. Met een zwemverbod erop. Want: gevaar voor drijfzand.
- 'Hier ga ik niet zwemmen, hoor, papa. Te gevaarlijk !', raast Rune dan een stuk door. 'En jij en mama mogen hier ook niet zwemmen van mij.'
- 'Waarom niet ?' vraag ik dan, curieus als ik ben.
- 'Da's toch simpel, hé, papa. Anders mag ik vanaf morgen altijd zelf mijn potje koken.'
