Terug naar de jaren '90, Kama op de planken

In de jaren '90, toen ik nog onder het ouderlijk dak woonde, gingen we vaak naar het toneel. Dat zat zo: mijn vader stuurde gele briefkaarten naar Het Volk als er abonnementen te winnen waren van NTGent en Arca. En elke keer wonnen we er een paar, alsof geen enkele andere lezer daarin was geïnteresseerd.

Het meest memorabele dat ik zag was 'Wachtend op Godot' (1993) met Cyriel van Gent en Bob Van der Veken. Op 2 en 3 - omgekeerd, kan ook- 'Mario ga eens opendoen er wordt gebeld' (1992), en 'Tante Euthanasie gaat achteruit' (1994), twee stukken die Kamagurka voor het NTG schreef. Ik herinner me de muziek van Johan De Smet; Chris Thijs, Walter Moeremans, Mark Willems, Tania Van der Sanden, Karen De Visscher en Blanka Heirman als acteurs. Peter Vermeersch was een van de muzikanten. De regie was in handen van Sam Bogaerts.

Uit curiositeit ontleende ik deze week via de promiscue boekenservice die interbibliothecair leenverkeer heet de theaterteksten. Er komt heel wat naar boven. De humor is alles behalve fijnzinnig, maar ik weet wel ineens terug waarom mijn vader en ik het net niet in onze broek deden.

Giovanni