Giovanni: 'De samenzwering'

Mama mocht er niets van weten.

Ze was toch gaan werken en Daantje was naar de crèche.

Dus konden we onze gang gaan.

Vandaag zou een Rune-en-papa-dag worden.

's Morgens reden we met de fiets naar de bakker in Hamme-Zogge en namen een uitgebreid ontbijt onder de parasol want het zonnetje was sinds lang voor het eerst terug van de partij. Omdat Rune met eten alleen niet genoeg om handen heeft, prikte hij ondertussen kleuterklasgewijs figuurtjes uit, met een naald en een kussentje.

Daarna reden we naar de fotograaf in Zele omdat we groot- en overgrootouders fotootjes hadden beloofd, die zijn we dan ook gaan bezorgen. Tot driemaal toe op de koffie !

Vervolgens maakten we onze knapzak klaar. Met door Rune bij Mitjen zelfgebakken brood.

De auto in.

Samenzweerderig schudden we onze hoofden op 'Abracadabra' van The Steve Miller Band.

'Papa, die boot wat voor een boot is dat eigenlijk, een blauwe ?'

We reden dus naar de Donk en zouden met de overzetboot naar de Eendenkooi varen.

'Dat weet ik niet, Rune, ik heb daar nog nooit mee gevaren.'

'Een blauwe, denk ik. Of nee een, scheve boot, papa ! ' Rune schatert het uit. 'Een stinktenenboot, papa ! Een savooischetenboot ! Een ça-muf-ici-boot !!!'

Ondanks Runes lachsalvo's slaag ik erin de auto op het rechtse rijvak te houden.

Ja, op de boot hebben we wel wat moeten wachten.

Eens op de boot glunderde Rune zoals enkel Rune kan glunderen. Nochtans was het niet de eerste keer dat hij op een boot zat.

Na het boottochtje van een kwartier zijn we in de Eendenkooi, een dierenpark op een eiland in het midden van het Donkmeer, aangekomen. Na wat vluchtig rondkijken verorberden we onze picknick op de speeltuin.

In de eendenkooi heeft Rune gespeeld, wat zeg ik, geravot. Hij heeft er alle aaibare en minder aaibare dieren gestreeld. Rune had een voorkeur voor de geitjes. De ezels hadden een voorkeur voor hem.

Eens teruggekeerd met boot en auto hebben we ribbetjes op de barbecue gegooid.

Giovanni: 'Courgetten uit den hof'

Ja, voor deze courgette neem ik graag een visserspose aan en mijn hoed af. 'Duivenmest is', ik beken, 'straf spul. Niet te onderschatten.'

Giovanni: 'Stem Bobbejaan naar top Humo-lijst'

Tom Schoepen mailde het ons vorige week: 'Bobbejaan is binnengekomen in Humo's top twintig van populairste cd's van het ogenblik.'
Nauwelijks een week later staat de cd op Vier !
Wil u hem hoger stemmen, surf dan naar humo.be, klik op Humo's top twintig en stem Bobbejaan naar de eerste plaats.
Wel eerst even registreren.

Giovanni: 'Runes verjaardagsfeest'

Giovanni: 'Plastic pioenen verwelken niet'

Ter gelegenheid van Runes geboorte, vier jaar geleden, kocht ik Els, voor gedane arbeid, een mooi boeket pioenen.
Ze stonden uitgestald in de bloemenwinkel in onze wijk. Glazen vaas, fuchsia strik errond, en daarin een tiental roze pioenen, in verschillende stadia van ontwikkeling: knop, beginnende bloem, volgroeid.

Ik vond ze prachtig, Els ook.
Maar weet je wat vreemd was ? Het water in de vaas bleef, ondanks de hoge temperaturen in de materniteit, zowat gelijk.
Toen we het ziekenhuis mochten verlaten met onze jonge spruit viel onze frang. Rijkelijk laat. Dit waren kunstbloemen. Haast onmogelijk het te zien.
De hele familie heeft er zich vrolijk over gemaakt.

Gisteren werd Runes vierde verjaardag gevierd, met heel de familie.
Na de opkuis van het feest, ruim middernacht, zegt Els me: 'Weet je nog die bloemen die je me voor Rune kocht na het kraambed ?'
'Die roze pioenen ?'
'Ja'.
'Ze waren nep', zeg ik.
'Da's waar', antwoordt Els. 'Maar weet je, ik wou dat je voor Daans geboorte ook kunststof bloemen had gekocht. Naar die van Rune kijk ik nog elke dag.'

* De titel van deze blog werd uiteraard ontleend

aan Guido Belcanto's hit 'Plastic rozen verwelken niet'