donderdag 31 december 2009

Giovanni: 'Kinderliedjes mogen best spruitjes zijn'

Ik heb me deze week eventjes verdiept in een aantal kinder-cd's. Noodzakelijkerwijs.
Niet het Wiels-repertoire waar we op TV en radio mee om de oren worden geslagen. Niet dat daar iets mis mee is, maar het mag af en toe toch iets meer zijn.

Kapitein Winokio, daar konden we niet omheen, deze week. Er zat een best of-cd gratis bij de Humo. Leuk !
Winokio kenden Els en ik al een tijdje, sinds de eerste Beren-cd. Het concept is even onverslijtbaar, degelijk als eenvoudig. Winokio nodigt artiesten allerhande uit om op de hun eigengereide manier met traditionele kinderliedjes aan de slag te gaan. Dat levert pareltjes op van Daan, Kamagurka, Buscemi, Eva De Roovere, Vive la fête, Laïs, Peter Vermeersch, Henny Vrienten, Klezmic Noiz, Rocco Granata, Stijn, Think of one, ik kan nog een tijdje doorgaan.
Dikwijls een tikje - net als kinderen - ondeugend of stout. Het plezier van het muziek maken staat in elk nummer voorop. De liedjes klinken als huiskameropname's, zonder franjes. Niet afgeborsteld, met ruwe kantjes en echte onopgepoetste instrumenten. Puur en onversneden.
(De kinderen waren deze week wild van de Humo-compilatie, alleen al omwille van de bonus-track 'Er was een vogeltje dat niet meer kon kakken' door Guy Mortier, hier te bekijken. Rep
je daarna naar de dagbladhandel.)

Steengoed is ook het album 'Steek je vinger in de lucht', waarop muzikant en doet-al Jan De Smet en Frank Vander linden (vertalingen) met oude Woody Guthrie-songs aan het werk gaan. De Amerikaanse folklegende schreef ze destijds voor zijn vijfjarige dochter Cathy. In een folk- en rootsjasje en met veel virtuositeit en tientallen instrumenten brengt Jan De Smet ze in het Nederlands. En dat werkt. Dolenthousiast worden onze kinderen ervan.
Dat heeft, behalve met de muziek, ook veel met de teksten te maken. Ze sluiten naadloos aan bij de leefwereld van de kinderen. Meer nog, ze lijken eruit weggeplukt.

Er is dus meer dan de synthpop van Samson, K3 en Plop.
Kapitein Winokio verwoordt het zo: 'Er is niets mis met fastfood-kinderpop. Ik lust ook wel eens een hamburger. Maar je moet ook spruitjes leren eten.'
De nagel op de kop !

Geen opmerkingen: