De nieuwe Knopfler* is om door een ringetje te halen. De man gaat duidelijk door op de weg die hij sinds de cd The Ragpicker's Dream is ingeslagen: mooie eerlijke songs schrijven en ze in uitgepuurde arrangementen aan de man brengen. De lange en sterk opgebouwde gitaarsolo's én de dialogen tussen stem en gitaar, die Dire Straits typeerden, heeft hij achterwege gelaten, heel af en toe kleurt een plukje van zijn kenmerkende gitaarsound de liedjes. Maar wat een gelukzaligheid om hem op 'Kill to get Crimson' te horen zingen, méér dan hij op eender welke andere plaat gedaan heeft. Zo fragiel allemaal, maar dat maakt het net zo indrukwekkend. Less is more !
* Kill to get Crimson, Mark Knopfler; Mercury Records
Sinds 17 september in de Belgische winkels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten