Uit de kast (7): 'Zeven zinnen, zeven trage bewegingen'

Ik heb me voorgenomen om op geregelde tijdstippen een cd uit de kast te halen die ik al jaren niet meer heb opgezet. Ik beluister de opname opnieuw en breng er hier kort verslag over uit.

Haydn, Die Sieben Letze Worte

- Jos Van Immerseel, pianoforte

- Ensor Strijkkwartet en Dimitri Verhulst

Tussen de onheilspellende introductie en het nog meer verontrustende Il terremoto zitten zeven trage bewegingen. Want dat was Haydns opdracht: zeven langzame bewegingen na elkaar componeren, gebaseerd op de zeven laatste zinnen van Jezus aan het kruis. Geen alledaagse opdracht en niet eenvoudig om dat spannend en interessant te houden. Haydn slaagt daar geweldig in, en Jos Van Immerseel, die alweer een prachtig instrument heeft uitgekozen hiervoor, een kopie van een fortepiano naar Anton Walter, doet dat eveneens met glans in de opname van de versie voor 'Clavicembalo o Fortepiano'. Het instrument is wezenlijk in de sfeerschepping.

Die Sieben Letzte Worte heeft ons inderdaad in verschillende versies bereikt, oorspronkelijk werd het geschreven voor strijkorkest, maar er volgden dus ook versies voor klavier, strijkkwartet (al durft men wel eens twijfelen of de meester van het strijkkwartet, Haydn, dit zelf arrangeerde, gezien het hier en daar stuntelig zou overkomen), en zelfs een oratorium voor solisten, koor en orkest.
Behalve de fortepiano-opname heb ik ook de adaptatie voor strijkkwartet in mijn kast staan, door het Ensor Strijkkwartet. Er hoort een fraai uitgegeven boekje bij met de partituur, en zeven kortverhalen door Dimitri Verhulst geïnspireerd op de 'zeven laatste zinnen'. Met dat boekje in de hand en de cd in de speler, geloof me, is het genieten.

Giovanni