zondag 6 mei 2007

Giovanni: 'Op wandel naar de Vierwies'

Waar eeuwenlang afspanning 'De Vierwies' stond aan de vierweegse* op de oude weg van Zele naar Dendermonde staat nu een bankje. (Wie goed kijkt kan aan de verkleuring van het gras nog steeds de fundamenten van de herberg zien) Het is een aardig plekje langs de Groene Boorden van Zele.

Toen Els en ik pas samenwoonden durfden we er al eens naartoe wandelen met een klein flesje champagne in één van onze jaszakken, plastic glaasjes en borrelnootjes in een andere zak. Nu we er met de kinderen heen stappen is de champagne vervangen door frisdrank. De prik is gebleven.

De omgeving van de Vierwies is vol van verhalen.

In de 15de eeuw lagen er Gentenaars gelegerd. Ze rukten op naar Dendermonde om er met de soldaten van Filips de Goede af te rekenen. Die had de belasting op het zout nog maar eens verhoogd. Een spion uit Dendermonde, verkleed als een oud gebocheld ventje, verschalkte de schildwacht van de Gentenaren ter hoogte van de Vierwies. Luttele minuten daarna vond er op amper 100 meter daarvandaan een massaslachting plaats. Geen enkele van de slapende Gentenaars overleefde die.

In de buurt van de Vierwies bevond zich ook het geboortehuisje van de Huiveldse reus Cesar. Die legende kwam tot ons via een koopman die door de Oostenrijkse Nederlanden was gereisd en zijn verhalen neerpende.
Reus Cesar draaft nu nog steeds op tijdens wijkfeesten.

En,... is de Vierwies ook niet de plek waar de jonge Henri Van Daele, zo blijkt uit zijn roman Het land achter de Tuymelaer, de ladderzatte preiventer Tweepakkenporei in zijn hondenkar te slapen legde ? Het toen al leegstaande café (rond 1955) was het clubhuis van Van Daele en zijn vrienden.

In de Buffelstraat loopt onze wandeling telkens op zijn einde. Daar stoten we op het erf van de Blinde Rosseels. De man werd 1783 door de legendarische bende van roverhoofdman Jan Praet overvallen. Hij overleefde het maar rust werd hem niet gegund. Enkele jaren later werd Blinde Rosseels door de sansculotten doodgeschoten, verdacht van medewerking met de vijand.
Voor dat erf staat trouwens een lindenboom met een klein boomkapelletje. Die boom werd, aldus de volksverhalen, verschillende malen afgehakt maar groeide steeds terug. De boom was voorbestemd voor het Mariakapelletje, want andere bomen waaraan het beeldje werd opgehangen verdorden.

Of deze verhalen nu al dan niet waar zijn, is van geen belang.
Ze zijn van een pure schoonheid.
En voor wie niet van deze verhalen moest houden: de natuur in de omgeving van de Vierwies is op zich al een voldoende argument om er zich even op te houden.

* Kruispunt van Neereindestraat met Waterstraat

Geen opmerkingen: