Nog een fragmentje dan maar ? Uit hetzelfde boek ? (zie Tip van de sluier (1) op deze blog) Bij de geboorte van ons tweede kindje krijgt u van ons titel en auteur en dan wordt het voor jullie - beloofd ? - hollen naar de boekhandel.
Vlak achter de woonwagen stond een oude appelboom. Daar kwamen prachtige appels aan, die half september rijp werden, je kon ze dan vier of vijf weken lang plukken. Sommige takken van de boom hingen recht boven de woonwagen en als de wind de appels 's nachts van de boom blies, kwamen ze vaak op ons dak terecht. Dan hoorde ik ze bonk... bonk... bonk boven mijn hoofd terwijl ik in bed lag. Maar die geluiden maakten mij nooit bang, want ik wist precies waar ze vandaan kwamen. Ik vond het heerlijk om in die woonwagen te wonen. Vooral 's avonds wanneer ik in bed gestopt was en vader verhaaltjes vertelde. De petroleumlamp was laaggedraaid en ik kon de houtblokken rood in de kachel zien gloeien. Wat was het dan fantastisch om daar zo warm en gezellig in bed te liggen in dat kamertje. En het meest fantastisch was het gevoel dat wanneer ik insliep, mijn vader daar nog vlak bij mij zou zijn, op zijn stoel bij de kachel of in zijn bed boven het mijne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten